نقد فیلم «گودزیلا و کونگ: امپراتوری جدید»؛

دنیای سینمایی هیولاها شروعی جدی، تاریک و باشکوه داشت. گودزیلا (2014) یک شاهکار نبود، اما برخلاف نسخه تهاجمی - و اکنون تا حدودی به یاد ماندنی - رولند امریش در دهه 90، از همان ابتدا نشان داد که درک خوبی از هیولا دارد. این واقعیت که گرت ادواردز عناصر ترسناک را به داستان خود اضافه کرد و از ساخت یک فیلم اکشن پرفروش کلیشه ای خودداری کرد، ستودنی بود. حالا اما دنیای فیلم های هیولایی کاملا وارد مسیر معمول هالیوود شده است. نقد و بررسی فیلم «گودزیلا و کنگ: امپراتوری جدید» (Godzilla x Kong: The New Empire) را در این مطلب می خوانید.

مشکل اصلی «گودزیلا و کنگ: امپراتوری جدید» احمقانه بودن آن نیست، خود سازندگان می دانند که احمقانه است و هیچ ایرادی ندارد. نسخه های ژاپنی نیز به مرور زمان به حماقت نزدیک شدند و جذابیت اصلی آنها در مضحک بودنشان بود. مشکل اینجاست که خلق یک اثر اغراق آمیز (Over the top) از جنس هیولایی باید مکانیسمی داشته باشد و جنبه های خاصی را رعایت کند. نسخه قبلی، گودزیلا در برابر کنگ (2021)، تقریباً استانداردها را برآورده می‌کرد، به همین دلیل است که در وهله اول به یک الگوی رفتاری اینترنتی تبدیل شد، زیرا مضحک بودن آن نه تنها اصولی بود، بلکه جذاب بود. صحنه ای که کنگ از پایین به آب نگاه می کند و در کشتی فریاد می زند و ناگهان گودزیلا از زیر آب بیرون می آید و دعوای متعاقب آن بین این دو مضحک است، اما در عین حال هیجان انگیز و جذاب است. گودزیلا و کنگ: امپراتوری جدید از این قاعده مستثنی نیست. و وقتی گودزیلا منهای یک آمد و به ما یادآوری کرد که یک فیلم هیولایی کلاسیک باید چه باشد، نگاه کردن به فیلم آدام وینگارد و نادیده گرفتن نقاط ضعف آن دشوارتر است.

صرف نظر از اینکه چه احساسی نسبت به نبرد نهایی گودزیلا در مقابل کنگ دارید - با حضور مکاگودزیلای نه چندان متقاعدکننده - آن فیلم پایانی جذاب داشت. داستان در جایی به پایان رسید که پادشاه هیولاها و جزیره پادشاه جمجمه به طور خلاصه کدورت را برای شکست دادن یک دشمن مشترک کنار گذاشتند، اما اکنون که ماموریت با موفقیت انجام شده است، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ این آخرین سوال فیلم بود که چگونه این دو می توانند به زندگی مشترک خود ادامه دهند. فیلم جدید می تواند این ایده را به روش های مختلف بررسی کند، اما همانطور که دنیای ژوراسیک: قلمرو (2022) می پرسد، "اگر دایناسورها آزادانه در جهان پرسه می زدند چه می شد؟" به افتضاح ترین شکل ممکن پاسخ داده شد، "امپراتوری جدید" نیز مسیری پرشیب را برای گسترش داستان نسخه قبلی انتخاب می کند.

نقد و بررسی گودزیلا و کنگ: امپراتوری جدید

این فیلم در واقع نشخوار ایده اصلی داستان «گودزیلا علیه کونگ» است، با این تفاوت که گودزیلا - در سی و هشتمین فیلمش - کاملاً در حاشیه است و قهرمان اصلی باید کونگ باشد. برای فیلمی که عنوانش با "گودزیلا" شروع می شود، تعجب آور است که او آنقدر نادیده گرفته شده است، به طوری که احتمالاً از خود می پرسید، پس گودزیلا کجاست؟ قوی ترین هیولای داستان بیشتر زمان فیلم را به شنا کردن در حاشیه می گذراند و برای نبرد نهایی آماده می شود. این رویکرد ممکن است برای هیولای جدیدی که هنوز ندیده‌ایم کارساز باشد. شاید هیجان انگیز باشد که بدانید هیولایی وجود دارد که در پایان می آید و جدول را برمی گرداند، اما ما قطعاً نمی خواهیم آن هیولا گودزیلا باشد. چرا چون با او آشنایی داریم و در حال تماشای نسخه جدید سریال هستیم تا با او دیداری دیگر داشته باشیم (یادآوری می کنیم که نام فیلم «گودزیلا و کنگ» است). بنابراین زمانی که او مورد توجه قرار نمی گیرد و حضور کوتاهی در فیلم به عنوان یک بازیگر افتخاری دارد، ناامید کننده است.

داستان از جایی شروع می شود که متوجه می شویم انسان ها کنگ و گودزیلا را از یکدیگر جدا کرده اند تا هیچ تماسی با یکدیگر نداشته باشند. در حالی که کونگ در زمین توخالی در حال استراحت است (اما به دلیل تنهایی دچار بحران اگزیستانسیالیسم و ​​اگزیستانسیالیسم است!)، از طرف دیگر، گودزیلا به تنهایی با جنگ انسان ها مبارزه می کند و هیولاهای دیگر را نابود می کند تا انسان ها را به خطر بیندازد. تهدید نکن و بعد یواش یواش برو ایتالیا تا در آمفی تئاتر کولوسئوم بخوابی!

Monarch هنوز ایستاده است و سعی می کند به حفظ سلامت و طول عمر هیولاها کمک کند. پس از اینکه دختر ناشنوای دکتر اندروز (ربکا هال) از نمادی عجیب الهام گرفت، با کمک دو شخصیت اعصاب خردکن، برنی (برایان تایری هنری) و تراپر (دان استیونز) وارد زمین توخالی می شود تا حقیقت را کشف کند. . در این بین گودزیلا به گونه ای رفتار عجیبی دارد که گویی برای نبردی سخت آماده می شود و از سوی دیگر کونگ متوجه می شود که او تنها نیست و گوریل های دیگری نیز در زمین توخالی زندگی می کنند که همگی به بردگی یک شرور وحشتناک به نام They are هستند. اسکار کینگ

نقد و بررسی گودزیلا و کنگ: امپراتوری جدید

این خط داستانی دو مشکل متمایز برای فیلم ایجاد می‌کند: اول، از آنجایی که بخش زیادی از فیلم در زمین توخالی اتفاق می‌افتد، فاقد حس وسعت، جهانی بودن و اهمیت رویدادهای قسمت‌های قبلی است ("گودزیلا در برابر کنگ" در استفاده از زیرشاخه های مربوط به زمین توخالی تعادل داده بود). از کنگ: جزیره جمجمه که بگذریم (از آنجایی که به عنوان یک پیش درآمد در نظر گرفته می شود)، بقیه فیلم های این مجموعه در دنیای کنونی روی زمین اتفاق افتادند، بنابراین ما به وضوح شاهد تخریب شهرها و تأثیر زندگی انسان ها به دلیل The یورش این هیولاها باعث شد هر قدمی که برمی‌داشتند حساب شود. اما در "گودزیلا و کنگ: امپراتوری جدید" همه چیز در محیطی اتفاق می افتد که به معنای واقعی کلمه هیچ کس اهمیتی نمی دهد، آنها می توانند برای همیشه با یکدیگر مبارزه کنند و دنیای واقعی مسیر طبیعی خود را در پیش خواهد گرفت. در قسمت‌های پایانی، سکانس‌های اکشن کوتاهی در قاهره و ریو داریم، اما فقط آن‌ها را با سکانس‌های مشابه فیلم‌های قبلی، مانند مبارزه با مکاگودزیلا در هنگ کنگ مقایسه کنید.

و ثانیا ریتم سینوسی فیلم که برای یک هیولای هیجانی چیز مثبتی نیست. نیمه اول فیلم ناقص است و بیش از حد کشیده می شود، شخصیت شرور داستان خیلی دیر می رسد و فرصت زیادی برای خودنمایی به او داده نمی شود و در نهایت داستان اوج نسبتاً خسته کننده ای دارد - که در آن خطر و تعلیق احساس می شود. نمی تواند - تمام می شود. در بررسی فیلم Godzilla Minus One، به این نکته اشاره کردیم که مخاطبان فیلم‌های هیولا را تماشا می‌کنند تا ببینند هیولاها دعوا می‌کنند و ویران می‌کنند و این دیدگاه در طول زمان تکامل یافته است زیرا شخصیت‌های انسانی اغلب جذابیت خاصی دارند. در جریان حوادث تاثیرگذار نبودند یا نبودند.

همان طور که انتظار می رفت، «امپراتوری جدید» در این زمینه ضعف هایی دارد، به خصوص زمانی که برنی و ترپر در کنار هم هستند، دو شخصیتی که قرار است نقش کمیک رلیف (عنصر کمدی) داستان را بازی کنند، اما هر دو جملات آزاردهنده ای می گویند. و ویژگی های شخصیت آزاردهنده است، مخصوصا ترپر که به نظر نسخه شسته شده ای از استیو اروین (فعال مشهور حقوق حیوانات استرالیایی و طرفدار محیط زیست) است، او آنقدر مهربان است که حتی اجازه می دهد پشه ها او را نیش بزنند! وقتی شخصیتی هیچ نقطه ضعفی نداشته باشد و آنقدر تک بعدی باشد، ارتباط با آنها غیرممکن است. دلیل حضور برنی در داستان مشخص نیست و حالا که جنبه های نظامی داستان کنار گذاشته شده، شاید بهتر بود شخصیت های انسانی به اندروز و جیا خلاصه می شد و فیلم زمان بیشتری را صرف آن می کرد. هیولاها - و ارتباط آنها با زبان لال - از بیایید بنشینیم و به توضیحات بی پایان این افراد گوش دهیم که انگار می خواهند برای هر اتفاق عجیبی دلیلی منطقی و علمی پیدا کنند.

نکات مثبت
جلوه‌های ویژه‌ی قابل‌قبول
اولین تقابل کونگ و اسکار کینگ جذاب است
کونگ از انسان‌های قصه شخصیت‌پردازی بهتری دارد!
نکات منفی
حضور افتخاری گودزیلا و هدر دادن پتانسیل این هیولای محبوب
افت ناگهانی ریتم قصه و اهمیت پایین رویدادها
۷۰ دقیقه طول می‌کشد تا شرور قصه از راه برسد
اکثر ایده‌های اغراق‌آمیز و در ظاهر بامزه‌ی سازندگان جواب نمی‌دهد