نقد فیلم «پادشاهی سیاره میمون‌ها»؛

شناسنامه فیلم «پادشاهی سیاره میمون‌ها» (Kingdom of the Planet of the Apes)
کارگردان: وس بال
نویسنده: جاش فریدمن
بازیگران: اوون تیگ، فریا آلن، کوین دورند، پیتر میکون، ویلیام اچ میسی
محصول: ۲۰۲۴، آمریکا
امتیاز سایت IMDb‌ به فیلم:۷.۱ از ۱۰
امتیاز فیلم در سایت راتن تومیتوز: ۸۰٪
خلاصه داستان: سال‌ها پس از فرمانروایی سزار، یک میمون جوان سفری پرماجرا را آغاز می‌کند و با پی بردن به اتفاقات گذشته، تصمیماتی می‌گیرد که ممکن است آینده میمون‌ها و انسان‌ها را تغییر دهد

این بازی ها در کنار جلوه های ویژه هنری که همیشه نقطه قوت این فرنچایز بوده اند، توانستند شخصیت های میمونی کاملاً باورپذیری را به نمایش بگذارند. در واقع به لطف فناوری موشن کپچر، جملات کاملی که اکنون قادر به بیان آن هستند و زندگی اجتماعی و حتی اسب سواری، در بیشتر لحظات داستان فراموش می کنیم که شخصیت های داستان انسان نیستند. حتی کوچکترین جزئیات مانند آب دهان و احساساتی که در اعماق چشمان میمون ها دیده می شود کاملا دقیق و قابل باور است. با این حال می توان به چند شخصیت اشاره کرد که حضورشان در داستان کوچکترین نقش را نداشته و اضافه به نظر می رسند. مانند دومین شخصیت انسانی که در قلمرو ساحلی، تراواتان (ویلیام اچ میسی) ملاقات می کنیم.

اما در نهایت هیچ یک از شخصیت ها و انگیزه های آن ها عمق لازم برای رسیدن به استانداردهای سه گانه گذشته را نداشتند. به عنوان مثال، ما هرگز متوجه نشدیم که چرا پرماکسیموس به نوح علاقه مند شد و به او اعتماد کرد. چه ویژگی خاصی در نوآ باعث شد او تلاش کند تا او را جذب کند و چرا وقتی شکست خورد اینقدر ناراحت بود؟ در کل همانطور که به نظر می رسد نویسنده برنامه کافی برای مدت زمان فیلم ندارد و مانند اکثر فیلم های پرفروش با اثری روبه رو هستیم که گاهی اوقات بی جهت طولانی می شود.

برخلاف صحنه ابتدایی فیلم که کاملا غیر ضروری و بی ظرافت بود، صحنه حمله ارتش پرماکسیموس به قبیله نوآ در ابتدای فیلم هنرمندانه ساخته شده بود و می توانید درد و وحشت نوآ و دیگر بازماندگانی را که دهکده شان می کردند، احساس کنید. به آتش کشیده شد. اما در ادامه شاهد ماجراجویی پرسه زدن در فضاهای زیبا و نفس گیر خواهیم بود که در طی آن دیالوگ های گاه فلسفی و نه چندان جذاب رد و بدل می شود. طبق روند قبلی فرنچایز، میمون ها امکان زندگی مسالمت آمیز بین میمون ها و انسان ها را مورد بحث قرار می دهند و سپس به درگیری ها و تعلیق در پایان فیلم می رسیم. نماهای اکشن فیلم واقعاً خوب هستند، اما چیزی که مشخص نیست این است که این همه درگیری برای چیست و چه خطری قهرمانان فیلم را تهدید می کند و کارگردان دقیقاً سعی دارد چه چیزی را القا کند؟

3
متوسط
نکات مثبت
جلوه های بصری خیره کننده
اضافه کردن شخصیت ها و داستان های جدید به فرنچایز
وفاداری به سه گانه قبلی و نزدیک شدن به داستان فیلم اصلی
نکات منفی
روایت سطحی و عدم پرداختن به ایده های مطرح شده
فیلم بیش از حد طولانی و غیر ضروری است
انحراف از فضای دراماتیک فرنچایز اصلی
در پایان در نقد فیلم می توان گفت که «پادشاهی سیاره میمون ها» به عمق فیلم های قبلی نیست و آن احساسات سابق را در مخاطب برمی انگیزد، اما توانسته حفظ کند. ارتباط آن با فرنچایز و تصمیم هوشمندانه آن برای روایت داستان چندین سال بعد. ، توانسته با معرفی شخصیت های کم و بیش جذاب در این فرنچایز دنیای جدیدی از دوران قدرت گرفتن میمون ها را به نمایش بگذارد. موسیقی متن فیلم واقعاً خوب کار می کند و قدرت بصری فیلم را بیش از پیش برجسته می کند. اما بزرگترین ایراد فیلم طولانی بودن و طرح خالی فیلم است که باعث شده به هیچ یک از ایده ها آنطور که باید پرداخته نشود. این نکته باعث نگرانی طرفداران «سیاره میمون ها» شده است که آیا این فیلم می تواند شروع خوبی برای یک سه گانه باشد؟